დღეს სამსახურში გამომიგზავნეს მეილი და კინაღამ ტირილი ამიტყდა… 
რა საოცრად უდარდელი დრო იყო…
ვუყურებდი ამ სურათებს და არ მჯეროდა, რომ ეს პერიოდი მქონდა…
ხო, მქონდა, სადღაც წარსულში მიტოვებული…
ახლა რომ ვფიქრობ, მიგდებულიც კი…
ხოდა ახლაც ეგრეა თითქოს…
გამოვიქეცი ნაადრევად ბავშვობიდან და კარები ღია დავიტოვე მაინც…
შებრუნებით???
არა…
არა მგონია შევბრუნდე, მაგრამ მაინც ღიაა ეს კარები…
Advertisements
მაგარია 🙂
@fe_male – აუ, წარმომიდგენია…
…ამას წინათ რუსული ლექსების წიგნში ვიპოვე ჩემს ბავშვობაში სათუთად ნაგროვები ”ლოვეს” ნაკლეინკები.. საოცარი შეგრძნებაა…….)))) :love:
აუ მე კიდევ ჩემი დავკარგე სადღაც…როგორ მიყვარდა…….
ტეტრესი ახლაც მაქვს და ხანდახან ვთამაშობ :)))
@MaRiaM – ხო, აი ზუსტად ეგრეა. ბავშვობაში სულ იმას გავიძახდით, ნეტავ მალე გავიზარდომეთქი.@Pink Panthere – აუ აბა…თან ის მევასებოდა, ინგლისურად რომ ეწერა ხოლმე ფრაზები.@ თაკა – სკოლაში დამქონდა ხოლმე ეგ.
aha shen lovei da kvelaferi iasnia :boli:cisartkela mikvardaaa dzaan bavshvobashi..
ვაიმეეე, რამდენი მქონდა ეს ქაღალდები კევიდან ლოვე ის და ტურბო. კოლექციებს ვაგროვებდით 😀
mec minda rom davubrunde im udardel dros, mec maqvs dacerili magaze 🙂 patarebi ro viyavi erti suli gvqonda rodis gavizrdebodit, gavizardet da piriqit bavshvoba gvinda