ამ ალბომის პირველი ნაწილი შემოგთავაზეთ უკვე რამდენიმე პოსტის ქვევით. მე მას Everything is so simple დავარქვი, მარტინმა კი Close Up. და მართლაც, როგორ ახლოს არის იგი თითოეულ მათგანთან. თითქოს სჩანს მათი შინაგანი სამყარო.
ამ ალბომის პირველი ნაწილი შემოგთავაზეთ უკვე რამდენიმე პოსტის ქვევით. მე მას Everything is so simple დავარქვი, მარტინმა კი Close Up. და მართლაც, როგორ ახლოს არის იგი თითოეულ მათგანთან. თითქოს სჩანს მათი შინაგანი სამყარო.
კი, გეთანხმები. ჩვეულებრივები არიან სახლებში, სადაც ჩუსტებით დადიან და პლედშემოხვეულები სხედავ სავარძლებში.
არა მარტო ნაოჭები რატო?გამოხედვა, გამომეტყველება. ყველაფერი თითქოს ნაღდია და ნაკლებია ის სიყალბე რომელიც აფარებული აქვთ როგორც წესი ამ ხალხს. ისინი ხო ზე ადამიანებ ანსახიერებენ უამრავი თაყვანისმცემლით მაგრამ რეალურად ჩვეულებრივები არიან.
მაგას ალბათ ნაოჭებიდან გამომდინარე ამბობ, ხო??? ხო, მეც გეთანხმები.
ძალიან კარგი პორტრეტებია. შულერს გამოდის ჩვენამდე ემოციის მოტანა. გვაჩვენებს იმას რომ იდოლებიც კი ისეთივე ადამაინები არიან როგორც სხვა ყველანი თავიანთი პრობლემებით და ცხოვრებისეული სიძნელეებით.
მე ბრედის ნაოჭბი მკლავს.
ნამბერ უან არის ყოველთვის.
რა მაგარი ფოტოებია. განსაკუთრებით ქეით ბლანშეტი – როგორი სევდიანი თუ დაღლილი ჩანს, შემეცოდა :(ედრიენ ბროდი – ყველაზე სიმპათიური მახინჯი კაცი მსოფლიოში, რა თბილი და ლამაზი თვალები აქვს, მაინც, გამაგიჟებს 🙂
babisa – ხო, მეც ეგრე ვარ.
tan momwons , tan ara es portretebi ^__^
მიყვარს კოლინი :/ფოტოც ძალიან მაგარია 🙂